Knuffels worden lange tijd gezien als kinderspeelgoed, maar de laatste tijd zijn onder meer Ikea Shark, To Star lulu en Lulabelle en Jelly Cat, de nieuwste Fuddlewudjellycat, populair geworden op sociale media. Volwassenen zijn nog enthousiaster over knuffels dan kinderen. In Dougans groep 'Plush Toys Also Have Life' nemen sommige mensen de poppen mee om te eten, leven en reizen, sommigen adopteren verlaten poppen en weer anderen restaureren ze om ze een tweede leven te geven. Het is zichtbaar dat de reden van het fanatisme niet in het speelgoed zelf zit, in hun ogen hebben knuffels ook leven, maar krijgen ze ook dezelfde emotie als mensen.
Waarom zijn deze volwassenen geobsedeerd door knuffels? Er is een wetenschappelijke verklaring: psychologen noemen knuffels 'overgangsobjecten', een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling van een kind. Naarmate kinderen ouder worden, zal hun afhankelijkheid van knuffels niet afnemen, maar toenemen. Uit het onderzoek bleek ook dat de associatie tussen deze groep en het troostspeeltje deze mensen nog steeds zou kunnen helpen zich beter aan te passen aan het leven, zelfs nadat ze volwassen zijn geworden.
Emotionele gehechtheid aan en personificatie van knuffels is geen nieuw fenomeen, en je eigen ervaringen uit je kindertijd kun je min of meer herleiden tot soortgelijke ervaringen. Maar nu, dankzij het versterkende effect van de internetgemeenschap, zijn antropomorfe pluchen speelgoed een cultuur geworden, en de recente explosie van pluchen speelgoed zoals Lulabelle suggereert dat er misschien meer aan de hand is dan dat.
Knuffels, waarvan de meeste mooie vormen en pluizige handen hebben, sluiten aan bij de huidige populaire ‘schattige cultuur’-attributen. Het ‘houden’ van knuffels heeft dezelfde natuurlijke genezende werking als het houden van huisdieren. Vergeleken met het uiterlijk is de emotie achter de knuffel echter waardevoller. Onder het snelle tempo en de hoge druk van de moderne samenleving zijn emotionele relaties uiterst kwetsbaar geworden. Met de prevalentie van ‘sociale wanorde’ is fundamentele sociale communicatie een barrière geworden en wordt het erg moeilijk om emotioneel vertrouwen in anderen te stellen. In dit geval moeten mensen meer emotionele troost zoeken.
Hetzelfde geldt voor de papieren mensen die zeer gewild zijn in de tweedimensionale cultuur. Omdat ze de onvolmaakte en onzekere emotionele relatie in werkelijkheid niet kunnen accepteren, kiezen veel mensen ervoor hun gevoelens op papier te zetten bij mensen die altijd perfect zijn. Bij papieren mensen worden emoties immers iets waar je controle over hebt, zolang je maar wilt, de relatie altijd stabiel en veilig zal zijn en de veiligheid gegarandeerd is. De relatie leek veiliger als deze was vastgemaakt aan een knuffel die gezien en aangeraakt kon worden dan wanneer het een stuk papier was dat niet aangeraakt kon worden. Hoewel knuffels in de loop van de tijd vaak onderhevig zijn aan natuurlijke schade, kunnen ze door voortdurend herstel toch de levensduur van emotionele dragers verlengen.
Knuffels kunnen volwassenen helpen terug te keren naar de kindertijd en in werkelijkheid een sprookjeswereld te creëren. Het is niet nodig verrast te zijn dat volwassenen denken dat een knuffeldier leeft, maar het is een remedie tegen eenzaamheid.
Posttijd: 09-jun-2022